کودک، کوچک شده بزرگ سال نیست بلکه شخصیتی است منحصر به فرد
محمدفایق مجیدی
مولف کتاب به آموزش بد بین نیستم
ثانیه ها یک سال دیگر از عمر بی بدیل ما را به غارت بردند. اما ما برای خویش چه سرمایه ای اندوختیم بر می گردم به گذشته و یادداشت های یک سال گذشته را مرور می کنم تا بگویم هر چند ثانیه ها عمر بی بدیل ما را به یغما می برند ؛اما نوشتن راهی است ماندگاری اندیشه ها- هر چند تا زنده ای کسی آن را نخواند- ومن در این یک سال بسیاری از اندیشه هایم را مکتوب کردم و باور های غلط را خط زده ام و چه بسیار نکته ها که آموختم در همین سال بود که از فقر نوشتم و جوانی برایم پیامک فرستاد که به اندازه 36 سال عمرم از این یادداشت بهره بردم آن جا که نوشته بودم:
- فقر این است که مسئولیت کار های خودتان را به عهده نگیرید.
- فقر این است که از سه هزار سال تمدن بهره نگیریم
- فقر این است که گمان کنیم دنیا به ما بدهکار است
- فقر این است که نقش منحصر به فرد خود را در دنیا کشف نکرده باشیم
- فقر این است که زندگی را فدای دیگران کنیم
- فقر این است که ندانیم هر اتفاقی در زندگی مان می افتد خودمان خالق آنیم
- فقر این است که ...
در این یک ساله نکته ها آموختم و آموخته هایم را باز نویسی کردم در یادداشتی نوشتم:
- آموخته ام که: آن جه را برای خود می پسندم برای دیگران نیز بپسندم
-آموخته ام که: ژاپنی ها برای بچه هایشان ماهی قزل آلا که نماد سخت کوشی است و بر خلاف جریان آب حرکت می کنند
- آموخته ام که: ژاپنی ها برای فرزندانشان ارث و میراث مادی نمی گذارند
- آموخته ام که: گاهی در برنامه های روزانه و ملاقات های مهم بچه هایمان را فراموش می کنیم
ورق می زنم یادداشت های سال گذشته ام را و به مرور باور هایم می رسم آن جا که بر سر باور های ماندلا نوشتم:
- من باور دارم:، که جهان هر کس به اندازه و سمت فکر اوست
- من باور دارم، فکر کردن از سخت ترین کار های بشر است
- من باور دارم، که بهترین مردم کسی است که بیشترین نفعش به مردم رسد
- من باور دارم، مهم ترین کسی که در مقابلش بایستم خودم هستم