پاورپوینت مبانی رفتار سازمانی فصل ششم تصمیم گیری فردی

پاورپوینت مبانی رفتار سازمانی فصل ششم تصمیم گیری فردی

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (..pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 21 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (..pptx) :

مبانی رفتار سازمانی فصل ششم : تصمیم گیری فردی در سازمان فرد تصمیم می گیرد. مدیریت ارشد هدفهای سازمان را تایید می کند و در این باره تصمیم می گیرد. مدیران رده میانی و پایین درباره جدول زمانبندی تولید ، استخدام کارکنان و میزان حقوق و ... تصمیماتی می گیرند. کارکنان عادی(آنهایی که مدیر نیستند)هم تصمیماتی می گیرند که بر کار سازمانی که در آن مشغولند اثر می گذارد. بنا براین هرکس در سازمان به گونه ای با مساله تصمیم گیری سروکار دارد ، یعنی باید از بین راههای متعددی که پیش رویش قرار دارد یکی را انتخاب کند. آیا تصمیم گیری، پدیده عجیب و ناشناخته ایست یا آنکه کار راحت و ساده ایست؟ هنوز معلوم نیست که چگونه، چه موقع و کجا تصمیم ساخته و پرداخته می شود. بقول مدیر عامل شرکت جنرال موتورز “اغلب سخت است که بگویم که چه کسی و چه موقعی تصمیم گرفته است و حتی چه کسی مبداء تصمیم بوده است. غالبا من نمی دانم در جنرال موتورز چه موقع تصمیم گرفته می شود ؟ من بخاطر نمی آورم که در یک جلسه کمیته ای بوده باشم و مسائل به رای گیری گذارده شود. معمولا یک نفر مسائل را خلاصه می نماید. دیگران با تکان دادن سر یا ابراز نظر خود به تدریج به اجماع می رسند”. اما چگونه باید تصمیم گرفت؟ تصمیم معقول(بخردانه): اگر شخصی نتیجه حاصل از تصمیم گیری را به حداکثر یا میزان مطلوب برساند او فردی معقول است و نوع تصمیم او بخردانه است. گرفتن چنین تصمیمی (الگوی بخردانه) مستلزم طی شش مرحله است که بر اساس مفروضات خاصی قرار دارد: 1)تعریف مساله 2)تعیین شاخص های تصمیم گیری 3)وزن دادن به این شاخص ها 4)ارائه ی راههای گوناگون 5)ارتباط هر یک از راه ها به شاخص ها 6)انتخاب راهی با بالاترین بازدهی 1. تعریف مساله. اگر بین وضع موجود و وضع مورد نظر اختلافی وجود داشته باشد. علت بسیاری از تصمیمات ضعیف آن است که تصمیم گیرنده متوجه واقعیت مساله نشده است. 2. مشخص کردن شاخص های تصمیم گیری. تصمیم گیرنده بایدشاخص هایی راکه برای حل مساله مهم می داند تعیین کند و مشخص کند چه چیزهایی ذی ربط است. در این مرحله نوع علاقه، ارزشها و سلیقه های شخص تصمیم گیرنده نقش اساسی دارند. 3. به شاخص ها وزن لازم بدهید. به ندرت امکان دارد شاخص های انتخاب شده دارای اهمیت یکسانی باشند. تصمیم گیرنده باید برای تعیین اولویت مناسب به شاخص ها وزن یا بار مناسب بدهد.