صفحه محصول - پرسشنامه اهمالکاری سازمانی

پرسشنامه اهمالکاری سازمانی (docx) 4 صفحه

دسته بندی : تحقیق

نوع فایل : Word (.docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحات: 4 صفحه

قسمتی از متن Word (.docx) :

پرسشنامه اهمالکاری سازمانی معرفی پرسشنامه پرسشنامه اهمالکاری سازمانی براساس تلفیقی از رویکردهای روانکاوی و شناختی- رفتاری توسط صفارینیا و امیرخانی رازلیقی (1390) برای اندازهگیری سطح اهمالکاری و تعلل کارمندان در امور اداری طراحی شده است. منظور از اهمالکاری1 نوعی ویژگی شخصیتی است که باعث تأخیر در شروع تکالیف و از دست رفتن فرصتهای سرمایهگذاری (افرادی که از معامله و خرید و فروش طفره میروند) تا سلامتی (افرادی که در ویزیت شدن توسط پزشک تأخیر میکنند) را در برمیگیرد (استیل.(2010 نخستین تحلیل تاریخی واقعی در زمینه اهمالکاری توسط میلگرام (1992) انجام شد. این پرسشنامه برروی 503 کارمند ادارات و سازمانهای شهر تهران اجرا شده است. نمرهگذاری این پرسشنامه که از نوع مداد- کاغذی و خودگزارشدهی است، مشتمل بر 25 گویه میباشد. گویههای 1، 7، 8، 9، 10، 11، 13، 14، 15، 18، 19، 21، 22، 23، 24، 25 خردهمقیاس »ناکارآمدی«، گویههای 2، 3، 4، 5، 6 خردهمقیاس » تشویش ذهنی« و گویههای 12، 16، 17، 20 خرده مقیاس » بیزاری از تکلیف« را میسنجند. نمرهگذاری گویهها براساس مقیاس لیکرت پنج درجهای به صورت »همیشه«5=، »غالباً«4=، »گاهی اوقات«3 =، »بهندرت«2= و »هرگز«1= انجام میشود. بنابراین، حداقل و حداکثر نمره کسب شده از این پرسشنامه به ترتیب برابر با 25 و 125 خواهد بود. لازم به ذکر است که گویههای 1و 4 به صورت معکوس نمرهگذاری میشوند. نمرات بین 25 تا 37 نشاندهنده اهمالکاری سازمانی خیلی کم یا عدم اهمالکاری سازمانی و نمرات 113 تا 125 نشان دهنده اهمالکاری سازمانی خیلی زیاد است. نمرات کمتر از 59 که همان نقطه میانه یا پنجاه درصدی است، نشان دهنده عدم تمایل به اهمالکاری سازمانی و نمرات بالاتر از 59 نشان دهنده تمایل به اهمالکاری سازمانی است. پایایی و روایی در پژوهش صفارینیا و امیرخانی رازلیقی (1390) پایایی کل پرسشنامه با استفاده از روش بازآزمایی برابر با 0/75 و برای خردهمقیاسهای ناکارآمدی، تشویش ذهنی و بیزاری از تکلیف به ترتیب برابر با 0/64، 0/73 و 0/64 به دست آمد که میزان رضایتبخشی است. همچنین پایایی کل پرسشنامه با استفاده از روش آلفای کرونباخ برابر با 0/89 و برای خردهمقیاسهای ناکارآمدی، تشویش ذهنی و بیزاری از تکلیف برابر با 0/88، 0/70 و 0/55 به دست آمد که میزان قابل قبولی است. همچنین نتایج پژوهش با استفاده از روایی همزمان پرسشنامه با پرسشنامه سهلانگاری اجتماعی صفارینیا (1389) حاکی از وجود رابطه مثبت معنیدار (r=0/63) بیم آنها بود. به علاوه، جهت تعیین روایی سازه پرسشنامه از روش تحلیل عاملی اکتشافی استفاده شد که نتایج تحلیل عاملی اکتشافی و تحلیل مؤلفههای اصلی (PC) از طریق چرخش واریماکس مؤید وجود سه عامل دارای ارزش ویژه بزرگتر از یک تحت عنوان »ناکارآمدی«، »تشویش ذهنی« و »بیزاری از تکلیف« بوده است. پرسشنامه اهمال‌کاری سازمانی پاسخ دهنده عزیز، هر یک از عبارت‌های زیر توصیف کننده موقعیت‌هایی است که معمولاً هر انسانی در طول زندگی خود تجربه می‌کند. لطفاً هر مورد را به دقت بخوانید و پاسخ دهید. توجه فرمایید که عبارت‌های «هرگز» یعنی هیچ‌وقت اتفاق نیفتاده، «به‌ندرت» یعنی در کمتر از پنجاه درصد موارد اتفاق افتاده، « گاهی اوقات» یعنی در حدود پنجاه درصد موارد اتفاق افتاده، «اغلب» یعنی در بیش از پنجاه درصد موارد اتفاق افتاده و « همیشه» یعنی در صد درصد موارد اتفاق افتاده است. عباراتهمیشهغالباًگاهی‌اوقاتبه‌ندرتهرگز1- در تعهد به کارهایی که به دیگران داده‌ام جدی هستم.2- معمولاً نگران این هستم که مبادا وظیفه‌ام را به درستی انجام ندهم.3- آنقدر کار دارم که نمی‌دانم از کجا شروع کنم.4- در کارهایم احساس غرق‌شدگی می‌کنم.5- کارم بیش از مدت زمانی که پیش‌بینی کرده‌ام، طول می‌کشد.6- تا بخواهم کار را شروع کنم، مزاحمی از راه می‌رسد.7- اغلب برای انجام کارهایی که مهم و ضروری نیستند و مرا از هدف اصلی باز می‌دارند، وقت زیادی تلف می‌کنم.8- معیارهای غیرواقع‌گرایانه‌ای (خیلی بالا-غیرقابل دستیابی) برای انجام وظایفم در نظر می‌گیرم.9- فرصت‌های شغلی را به خاطر تأخیر در تصمیم‌گیری و انجام وظایف به راحتی از دست می‌دهم.10- اولویت‌بندی در انجام کارها برایم دشوار است.11- نمی‌توانم وقت و فعالیت خود را طوری تنظیم کنم که کارهای محوله به موقع تمام شود.12- از تعیین مهلت برای انجام کار بیزارم.13- اغلب کارهایی روی میزم وجود دارد که می‌خواستم روزهای قبل آنها را انجام دهم.14- زندگی من بهتر می‌شد، اگر بعضی کارها را زودتر انجام می‌دادم.15- دلم می‌خواهد کارم را به موقع تحویل بدهم، اما فراموش می‌کنم.16- کارها را همان‌طور که پیش می‌آید اناجم می‌دهم، بدون اینکه از قبل برنامه‌ریزی کنم.17- معتقدم اگر در زمان معین شده کار را انجام بدهم، فوراً کار دیگری به من واگذار می‌شود.18- آنقدر از انجام کارها طفره می‌روم که فرصت‌های پیشرفت را از دست می‌دهم.19- اغلب آرزو می‌کنم قولی را که برای انجام کار به دیگران داده‌ام، فراموش کنند.20- با تمام صداقتی که تا به حال در کار به خرج داده‌ام، شأن و منزلتم رعایت نشده است.21- اغلب تمام کردن کارها را بی‌دلیل به تأخیر می‌اندازم، هر چند آنها مهم باشند.22- هنگام انجام امور شغلی‌ام دائماً حواسم پرت می‌شود.23- معمولاً با تأخیر به قرارهای ملاقات و جلسات می‌رسم.24- تأخیرهای کاری من به علت مسئولیت‌های زیادی است که دارم.25- شروع کار برایم سخت است. منبع: صفارینیا، مجید، آزمونهای روانشناسی اجتماعی و شخصیت، تهران، انتشارات ارجمند، .1391