پاورپوینت معماری پرش کیهانی (pptx) 10 اسلاید
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید: 10 اسلاید
قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :
بنام خدا
معماری پرش کیهانی
در تبیین معماري پرش كيهاني يا معماري غير خطي
معماران سبك ديكانستراكش كه از اوايل دهه نود ميلادي به سمت مكتب فولدينگ گرايش پيدا نمودند، بر اين نظريه نيز خود را پايبند نديدند. آن ها در روند شكل گيري موضوعات علمي وفلسفي جديدتر، حركت علمي فلسفي نوين در معماري كه از اواخر دهه 1970 با مبحث ديكانستراكشن شروع شد را ادامه دادند. در حال حاضر اين معماران به دنبال شكل كالبدي دادن از مفروضات و شناخت انسان از خود و محيط پيرامون خود مي باشند. آن ها معتقدند كه اين شناخت تنها از طريق علم و تكنولوژي و فلسفه صورت مي گيرد و معمار جهت حفظ حضور خود در ورطه تمدن امروز جهان، بايد با علم، تكنولوژي و فلسفه روز آشنايي كامل داشته باشد محيط مصنوع را با استفاده از موارد فوق به صورتي خلاق و هنري نشان دهد.
لذا تحولاتي كه در فيزيك ذرات بنيادين، نجوم، ژنتيك، رياضي، تكامل، فضا و زمان در سنوات اخير رخ داده، موضوع مكتب معماري جديد قرار گرفته است. بر اساس فرضيات جديد در رياضي و فيزيك، عالم مكانيكي نيوتون ديگر نمي تواند شرايط امروز جهان را تبيين كند. اگر گاليله درچهار صد سال قبل اعلان نمود كه جهان با قوانين رياضي نگاشته شده است، اين نيز بر اساس قوانين جديد فيزيك قابل قبول نيست.
آلبرت انيشتين در اوايل قرن اخير با معرفي نظريه نسبيت، جهان مكانيكي نيوتون را كه در آن فضا و زمان مطلق بود در هم شكست. بر اساس نظريه انيشتين، جهان ما از بي نهايت قاب هاي فضا- زمان كه به ناظر مشخصي بستگي دارد تشكيل شده است. لذا هر ناظري در قابي متفاوت از نظر مكاني و زماني قرار دارد. بدين معني كه هر ناظر و هر قابي نه تنها دريك ساعت متفاوت بلكه در يك نقشه متفاوت قرار دارد.
در سال 1927، ورنر هايزنبرگ (Werner Heisenberg) فيزيكدان الماني، اصل عدم قطعيت را در فيزيك كوانتوم مطرح نمود. بر اساس اين اصل، امكان مشخص نمودن همزمان مكان و سرعت يك ذره بنيادين – مانند الكترون- وجود ندارد. «لذا نمي توان اجسام را داراي مكان مشخص در فضا و زمان فرض نمود. آن ها غير خطي، نامشخص و متقابلاً درگير يكديگر هستند و مانند يك موجود زيستي تطور پيدا مي كنند.»
با مطرح شدن اين مباحث در نيمه اول قرن بيستم جهان مكانيكي قرن نوزده به يك جهان ارگانيك تبديل شد كه در آن فضا- زمان و اجسام به صورت متحول، فعال، سيال، درگير با يكديگر و در ارتباط غير خطي هستند.
در زمينه علوم ژنتيك نيز مباحث فوق مطرح گرديد.
بر اساس نظريات مي ون هو (Mae-wan-Ho) استاد دانشگاهي انگلستان، ژن هاي داخل كروموزوم بر يكديگر و با محيط اطراف خود يك رابطه فعال و دو طرفه دارند، تاثير گذار و تاثير پذير مي باشند و انتقال اطلاعات به صورت متحول،سيال و غيرخطي است.
لذا دانشمندان جهت تبيين جهان امروز و، ديگر اتكا به علوم قرن نوزده و قطعيت جهان بيني رياضي گون مدرن ندارند. بلكه مباحثي همچون هرج و مرج (Claos)، هندسه نا اقليدس، نظريه پيچيدگي و فيزيك غير خطي، جهاني متفاوت از گذشته در مقابل انسان پست مدرن گشوده شده است.
1- نظريه هرج و مرج
ادوارد لارنس (Edward Lorenz) استاد علوم هواشناسي در دانشگاه M.I.T در آمريكا، نظريه هرج و مرج را در دهه هفتاد ميلادي مطرح نمود وي در سال 1972 مقاله اي به نام «آيا حركت بال پروانه در برزيل باعث بوجود آمدن گردبادهاي عظيم در تكزاس مي شود؟» را منتشر نمود اين مقاله به نام «اثر پروانه» (Butterfly Effect) شهرت يافت.
بر اساس اين نظريه، اتفاقات كوچك موجب رخ دادن اتفاقات بزرگ مي؛شود. به نظر لارنسس، به دليل هرج و مرج، تغييرات آب و هوايي را نمي توان پيش بيني كرد و هميشه اين پيش بيني ها تقريبي است. از اين زمان به تدريج رياضي هرج و مرج و علم هرج و مرج مطرح گرديد.
رياضي هرج و مرج توسط بنوت مندل بروت (Benoit B.Mandel brot) رياضي دان لهستاني تبار مطرح گرديد بر اساس نظريه وي قوانين ساده اشكال پيچيده ايجاد مي كنند. مجموعه مندل بروت (x2+c) پيچيده ترين فراكتال است كه تابع يكي از ساده ترين قوانين است. قوانين هرج و مرج در حد بي نهايت از اين فرمول ساده به دست مي آيد.
هرج و مرج نحوه مشاهده جهان توسط دانشمندان را تغييرداده است. مركز اين چشم انداز هندسه و دروازه اين هندسه، رايانه است. قوانين هرج و مرج در امور هواشناسي، بازار بورس، حركت كرات آسماني، گسترش شهرها، فيزيك كوانتوم، ژنتيك، رياضي و هندسه قابل مشاهده است. همانند علوم هواشناسي، پيش بيني بازار بورس محدود است و هر اتفاق هر چند جزئي ميتواند بالقوه نمودار قيمت سهام و ميزان معاملات را دگرگون كند.
در نجوم، گردش انتقالي قمر هايپرون به دور سياره زحل در يك مدار بيضوي شكل قابل پيش بيني صورت مي گيرد. ولي حركت وضعي آن به دور خودش قابل پيش بيني نيست.
قوانين بي نظمي استثناء نيست، بلكه جهاني مي باشد. تشبيه نيوتوني (و مدرنيست ها) از اين جهان به عنوان يك سيستم مكانيكي قابل پيش بيني- همانند ساعت- ديگر صحيح نيست (علم مدرن). بر اساس علوم جديد. تشبيه اين جهان به يك ابر در حال تحول صحيح تر است (علم پست مدرن).
هرج و مرج مملو از هيولاي رياضي، دنيايي كه در آن نظم و بي نظمي تا ابد در هم آميخته اند و محل تولد و خانه علوم جديد است. هرج و مرج نظم قاعده را در يك موضوع در هم مي آميزد.
هندسه نا اقليدسي
واژه فراكتال (Fractal) در سال 1975 از كلمه لاتيني فراكتوس به معني سنگي كه به شكل نامنظم شكسته و خرد شده است، براي اولين بار توسط بنوت مندل بروت مطرح شد. فراكتال ها شكل هايي هستند كه بر خلاف شكل؛هاي هندسه اقليدسي، به هيچ وجه منظم نيستند. اين شكل ها اولاً سرتاسر نامنظم اند، ثانياً ميزان بي نظمي آن ها در همه مقياس ها يكسان است.
جسم فراكتال از دور و نزديك يكسان ديده مي شود، به تعبير ديگر خود متشابه (Self similarity) است وقتي كه به يك جسم فراکتال نزديك می؛شويم، مي بينيم كه تكه هاي كوچكي از آن از دور همچون دانه هاي بي؛شكلي به نظر مي رسید، به صورت جسم مشخصي در مي آيد كه شكلش كم و بيش مثل همان شكلي است كه از دور ديده مي شود.
در طبيعت نمونه هاي فراواني از فراكتال ها ديده مي شود. درختان، ابرها، كوه ها، رودها، لبه سواحل دريا، سرخس هاو گل كلم ها اجسام فراكتال هستند. بخش كوچكي از يك درخت كه شاخه آن باشد، شباهت به كل درخت دارد. اين مثال را مي توان در مورد ابرها، گل كلم و ساير اجسام فراكتال عنوان نمود.
بسياري از عناصر مصنوع دست بشر نيز به صورت فراكتال مي باشند. تراشه هاي سيليكان، منحني نوسانات بازار بورس، رشد و گسترش شهرها و بالاخره مثلث سرپينسكي را مي توان در اين مورد مثال زد.
مثلث سرپينسكي، يك مثلث متساوي الاضلاع است كه نقاط وسط هر ضلع آن به يكديگر متصل شده اند. اگر اين عمل در داخل مثلث هاي متساوي الاضلاع جديد تا بي نهايت ادامه يابد. همواره مثلث هايي حاصل مي شوند كه مشابه مثلث اول مي باشند
3- پيچيدگي
چارلز جنكز در سال 1995 بر اساس يافته هاي جديد علمي درمورد سير تكوين كيهان و تطور غير خطي آن، كتابي به نام «معماري پرش كيهاني» منتشر نمود. جنكز در اين كتاب به نحوه تكوين كيهان به زبان ساده مي پردازد و بيان مي دارد كه جهان به صورت خطي و يك سويه گسترش و تكامل نيافته، بلكه اين تكامل به صورت گسترش خطي و سپس رسيدن به مرز بحران وهرج و مرج و در نهايت پرش به شرايطي كاملاً متفاوت با گذشته صورت گرفته است.
جنكز پيچيدگي (Complexity) در طبيعت را بدين صورت تعريف مي كند: «پيچيدگي نظريه اي است كه چگونه ارگانيسم هاي در حال پيدايش به لحاظ تاثير متقابل اجزاء آن بر هم از حالت تعادل خارج شده (به واسطه افزايش انرژي، ماده يا اطلاعات) و به مرز بين نظم و هرج و مرج مي رسد. اين امر از همان مكاني است كه سيستم اغلب پرش مي كند، تقسيم مي شود و يا به صورت خلاقانه اي تاثير متقابل مي گذارد. اين كار به صورت غير خطي و غير قابل پيش بيني مي پذيرد.
ارگانيسم جديد ممكن است از طريق واكنش و دادن انرژي به صورت مستمر حفظ شود. در اين روند، كيفيت به صورت نظم خودي، معنا، ارزش، باز بودن،طرح جزء به جزء مشابه، (Fractal P atterns)، شكل هاي جاذب و اغلب افزايش پيچيدگي (ميزان بيشتري از آزادي)به طور همزمان ظاهر مي؛شود. لذا در يك كيهان زنده و ارگانيك، ارگانيسم ها و پديده هاي مختلف خلق مي شوند و در يك گسترش خطي به مرز هرج و مرج مي رسند و در نهايت به ارگانيسم يا پديده اي متفاوت با حالت قبل پرش مي كنند. در اين مورد مي توان روند دگرديسي در پروانه ها و حشرات را مثال زد.
به طور نمونه، پروانه كرم ابريشم كه داراي روند دگرديسي كامل است، در ابتدا تخم، سپس كرم، و بعد پيله و در نهايت به صورت پروانه است كه هر مرحله كاملاً متفاوت با مرحله قبل است و در هر مرحله پرش ايجاد دگرديسي در ارگانيسم مي نمايد.
در مسايل روزمره فيزيكي نيز اين مساله را مي توان مشاهده نمود. يك كاميون پر از شن كه در حال تخليه بار خود است را تصور كنيد. حجم شن هاي تخليله شده بر روي سطح زمين به صورت خود سازماندهي- يك شبه مخروط- افزايش مي يابد. در يك لحظه- نقطه بحران، هرج و مرح و فاجعه- با اضافه نمودن شن به اين شبه مخروط، اين نظم متلاشي مي شود و در هم مي ريزد. با تخليه ما بقي شن ها، مجدداً حجم شن ها تحت يك سازماندهي جديد افزايش مي يابد تا دوباره به نقطه بحران و هرج و مرج و نهايتاً متلاشي شدن و پرش بعدي برسد.
به طور كلي در كيهان، گسترش و پيدايش به صورت مستمر در يك مسير خطي نمي باشد، بلكه به صورت غير خطي و پرشي است بدين معني كه گسترش در هر مرحله، نهايتاً به نقطه بحران و هرج و مرج ومتلاشي شدن نظم آن ختم مي شود در اين نقطه يك پرش ايجاد مي شود و شرايط و نظم مرحله جديد متفاوت از مرحله قبل است. در هر مرحله، پيش بيني دقيق مرحله بعدي امكان ندارد، زيرا موارد بسيار جزيي مي تواند تغييرات مهم در مرحله بعدي ايجاد نمايد.
